ابراهیم رئیسی، عضو هیئت مرگ روز یکشنبه ٣٠ اردیبهشت بر اثر سقوط هلیکوپترش در جنگل دیزمار در استان آذربایجان شرقی کشته شد. ابراهیم رئیسی را عمدتا به عنوان رئیس‌جمهور و رئیس سابق قوه قضائیه جمهوری اسلامی می‌شناختند. اما او کارش در جمهوری اسلامی را در سال ١٣۵٩، وقتی که فقط ٢٠ سال داشت، با دادستانی کرج آغاز کرد. مشارکت او در صدور احکام مرگ برای مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی در جریان کشتار‌های تابستان ١٣٦٧ به اوج خود رسید. در آن زمان، او به همراه حسینعلی نیری، مرتضی اشراقی و مصطفی پورمحمدی عضو گروهی بود که به اعدام چند هزار نفر به اتهام ارتداد و یا نفاق حکم دادند؛ گروهی که به «هیئت مرگ» معروف شد.
در رابطه با مرگ ابراهیم رئیسی و معنای آن برای جنبش دادخواهی ایران، از امیرحسین بهبودی، نویسنده، کنشگر دادخواه و از بازماندگان زندان‌های دهه‌ی شصت پرسیدیم که چه احساسی از شنیدن خبر مرگ ابراهیم رئیسی داشته است و این رویداد چه امکان‌هایی را در برابر جنبش دادخواهی ایران می‌گشاید؟ امیرحسین بهبودی از دادگاه شخص خودش به یاد می‌آورد که ابراهیم رئیسی بیش از دیگر قضات سعی در متشنج‌کردن فضا و گرفتن حکم اعدام برای زندانیان داشت.
پاسخ کامل امیرحسین بهبودی به «پرسش زمانه» را در یوتیوب ببینید و بشنوید:
