* به تمام اشکال خشونت علیه زنان پایان دهیم!
روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان یکی از رویدادهای اساسی در تقویم سازمان ملل متحد است و هر ساله از ۲۵ نوامبر برنامه های آن شروع می شود و تا ۱۰ دسامبر روز جهانی حقوق بشر تداوم می یابد. در طی این مدت، کارزاری بین‌المللی برای حمایت از زنان و افزایش سطح آگاهی ها و خشونت‌زدایی در کشورهای مختلف برگزار می شود.
هنوز خشونت علیه زنان و دختران یکی از گسترده ترین، مستمرترین و ویرانگرترین موارد نقض حقوق بشر در جهان است. زنان در سراسر جهان همچنان در معرض خشونت های گوناگون، از جمله ضرب و شتم، تبعیض، تحقیر، کودک همسری، فقر، آزار جنسی، تجاوز، ختنه جنسی و قتل‌های ناموسی قرار دارند. تهدید، خشونت های کلامی، روحی و روانی و تبعیضات شغلی و حقوقی نیز بخشی از این خشونت ها محسوب می شوند. با گسترش همه جانبه مبارزات زنان و مدافعان حقوق آنان، بخشی از خشونت ها در برخی از کشورها رو به کاهش رفته است، اما کاملا برچیده نشده است.
"خشونت علیه زنان" بنا بر تعریف سازمان ملل متحد، هرگونه رفتاری است که می تواند منجر به آسیب بدنی، جنسی یا روانی زنان شود.
روشن است تمام تلاش ها می بایست در جهتی باشد که کلیه اشکال خشونت علیه زنان از جهان محو شوند. کنوانسیون استانبول مصوب سال ۲۰۱۱، ساز و کاری بین‌المللی در ملزم کردن کشورها در احترام به حقوق زنان و پیشگیری از تبعیض های سیستماتیک است. اما متاسفانه تاکنون کشورهای بسیاری به علل مختلف از پیوستن به آن خودداری کرده‌اند.
* وضعیت زنان در ایران در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان
خشونت علیه زنان در ایران مانند دیگر نقاط جهان سابقه‌ای دیرینه دارد. اما با برقراری حکومت اسلامی از چهار دهه گذشته، خشونت در قوانین ایران هر چه بیشتر نهادینه شده و به صورت سیستماتیک علیه زنان در جامعه عمل کرده است. در تمام این دوران گذشته زنان همواره علیه ظلم، تبعیض، بی عدالتی و ستم های وارده به اشکال گوناگون اعتراض سیاسی و مدنی کرده اند.
جنبش زنان به عنوان نماد مبارزه برای آزادی، حقوق برابر شهروندی و علیه تبعیض، استبداد و خشونت در عمل اجتماعی نشان داده اند که می توانند با تکیه به خود هر چه بیشتر با هم بودن را در حین تنوع و احترام به هم گسترش دهند و از این طریق به حیات خود تداوم بخشند. روشن است که جنبش های اجتماعی و اعتراضی و از جمله جنبش زنان چنان پتانسیلی را فراهم کرده اند که جنبش زنان می تواند هر چه گسترده تر خواسته ها و مطالبات برابری طلبانه خود را در جامعه مطرح کند. در گذشته چنین فرصتی هیچگاه فراهم نشده بود و زنان تا این حد از آگاهی و سواد، آموزش، تجربه و گستردگی نیرو برای تاثیر گذاری در جامعه برخوردار نبودند. دفاع از حقوق شهروندی و مدنی می تواند فضا و زمینه را برای طرح و احقاق خواسته های دیگر زنان که به منافع آنان مربوط می شود را فراهم کند و سالهاست که فعالین جنبش زنان و حتی دیگر بخش های زنان و دختران جوان نسبت به اهمیت این موضوع، بخوبی آگاه هستند. در دو سال اخیر شرکت و حضور فعالین زن در حرکات اعتراضی مسالمت آمیز باعث شده است که ارتباط زنان با اقشار دیگر جامعه تقویت شود و نیز همکاری های متفاوتی میان آنها سازمان داده شود. در ضمن زنان تاکنون توانسته اند با حضور در اعتراضات جنبش زن، زندگی، آزادی نقش خود را هر چه بیشتر به عنوان نیروی تغییر در جامعه تقویت کنند و از این طریق فرصت ها و فضاهای مناسبی را برای طرح و گسترش خواستهای دمکراتیک و برابر طلبانه خود در سطح میلیونی ایجاد کنند.
تجربه مبارزات زنان، مادران، دختران به همراه پسران و پدران نشانگر این واقعیت جدی است که آنها در جنبش زن، زندگی، آزادی برای مبارزه علیه دیکتاتوری و حقوق شهروندی مشترکا در کنار هم در اعتراضات خیابانی شرکت کردند. نقش پیشتاز زنان و نگاه تغییر یافته مردان و پسران در مبارزه کنونی موجب ایجاد پتانسیل های جدیدی در جنبش اعتراضی جنبش زن، زندگی، آزادی شده است و این وضعیت باعث گشته است که اینبار همگان بصورت جمعی و با احترام به یکدیگر و تنوعات موجود به دنبال یافتن راهکارهای نو و متنوع برای ادامه و تضمین فعالیت جنبش مسالمت آمیز و شهروندی مردم ایران باشند. مبارزه زنان حاصل بیش از یک قرن تلاش حق طلبانه و پیگیر در کشورمان می باشد. آنها با تجربه اندوزی از گذشته و نگاه به حال و آینده جنبش، در اعتراضات خیابانی شهرهای مختلف کشور شرکت کردند و مبارزه و مقاومت مشترک به همراه مردان را به اشکال گوناگون پیش بردند. آنها در عمل نشان داده اند که دیگر حاضر نیستند بی حقوقی، تحقیر، تبعیض و نابرابری را در جامعه استبدادی ایران پذیرا شوند و تاکنون برای نه گفتن به بی عدالتی و تبعیض، همه گونه هزینه را نیز پرداخته اند. زنان با مبارزات دلیرانه، بدون ترس و بدون خشونت خود توانسته اند در برابر تعرض نیروهای استبدادی و دیکتاتوری، مقاومت کنند. چنین روحیه ای موجب حیرت و ترس نیروهای سرکوبگر و همراهی و همیاری همه فعالین سیاسی، اجتماعی و مدنی ایران و نیز موجب جلب همبستگی و احترام مردم جهان از خواسته ها و مبارزات آنها شده است.
انعکاس چنین حقیقتی از مبارزه پر شکوه زنان و مردان جوانی که آگاهانه می خواهند برای آزاد زیستن و آزاد ماندن در یک جهان امروزی، برابر، مدرن و بدون تبعیض، امید و عشق به تغییر را مشترکا با هم در خیابان ها تجربه کنند بسیار مسرت بخش است. سالهاست که در جامعه اهمیت و ارزش آزادی برای نسل جوان ایرانی چنان موضوعیت عینی یافته است که حاضر است برای زمینی کردن چنین تصویری زنده و مدرن از زندگی و برای احقاق حقوق ضایعه شده اش، اعتراضات مدنی و دمکراتیک سازمان دهد. این نسل از جوانان و زنان کشور به اهمیت قدرت و حرکت مشترک برای احقاق بدیهی ترین حقوق اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و هنری خود پی برده اند و این در واقع نشان از بلوغ اجتماعی شهروندان جوان آگاهی است که تصمیم به ماندن و زندگی در جهان مدرن امروز را جزء حقوق اولیه و انسانی خود می دانند و برای رسیدن به آن خواسته های مدرن و دمکراتیک تلاش مشترک و مداوم می کنند.
ما جمهوریخواهان سکولار دموکرات همواره می بایست همراه با جنبش زنان در ایران و در سطح جهان هم صدا برای انجام تغییرات اساسی و ساختاری برای برابری جنسیتی، عدالت و رفع تبعیض و دیکتاتوری شویم.
۲۵ نوامبر "روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان" است. به تمام اشکال خشونت علیه زنان پایان دهیم!
۲۵ نوامبر، را با تلفیق مبارزه برای برقراری صلح جهانی به ویژه آتش بس دائمی و پایان جنگ در غزه همراه کنیم!
۲۵ نوامبر ۲۰۲۳
