* مهرنوش ۶۸ ساله، فوق دیپلم و خانه دار
شهره ایرانی - سوال یک: مقاومت مدنی مردم خاصه زنان چه تاثیری برای انجام تغییرات اساسی در جامعه دارد؟
پاسخ مهرنوش: مقاومت مدنی و تغییرات اساسی در یک راستا حرکت می کنند. اگر چه زمان بر است.
سوال دو: نافرمانی مدنی علیه بی عدالتی ها و تبعیضات حکومت اسلامی ایران تا چه اندازه کارساز است ؟ آیا اصولا این مقاومت و مبارزه راه به جایی می برد؟
پاسخ: نیاز به حمایت داخلی بیشتری است
سوال سه: به نظر شما برای گذار از این رژیم، علاوه بر نافرمانی مدنی چه تلاش های دیگری را می توان سازماندهی و تدارک دید ؟
پاسخ: حضور جمع های پر تعداد در اعتراض ها و اعتصابات سراسری.
سوال چهار: در ایران مسائل متعدد دیگری از جمله معضلات اقتصادی، بیکاری، فقر روز افزون و انواع دیگر تبعیضات و مشکلات وجود دارد که مردم معترض آن هستند، اما حکومت بجای دادن پاسخ مناسب به مردم به مطالبات، مسئله حجاب اجباری را عمده میکند. چرا رژیم تا این اندازه اصرار به طرح حجاب اجباری دارد؟
پاسخ: مسئله حجاب در جمهوری اسلامی خط قرمز شناخته می شود. بقای حجاب اجباری و جمهوری اسلامی بهم گره خورده است .
سوال پنج: قضات حکومتی، احکامی را در ارتباط با زنانی که برای آزادی پوشش مبارزه می کنند و از پوشیدن حجاب اجباری سرباز می زنند، صادر کرده اند که در حیطه تخصصی آنان نیست. چگونه باید با این نوع از سرکوب قضایی برخورد کرد؟
پاسخ: از آنجائیکه قوه قضائیه مستقل نیست. حمایت مردم و وکلای شجاع و فشار قوانین بین المللی بشر دوستانه اگر فقط در حد شعار نباشند می توانند نیروی کمک کننده ای باشند و بیش تر از پیش بی عدالتی های جاری در ایران را محکوم کنند.
سوال شش: گشت های تازه ارشاد وارد خیابانها بدون آرم شده اند و می گویند فقط تذکر به زنان می دهند. آیا حکومت ترسیده است یا نگران چیزی هستند؟ نظر شما چیست؟
پاسخ: بازگشت گشت ارشاد بدون آرم ریشه در ترس و فریبکاری دارد و می خواهند با بازگشتشان عادی سازی کنند. همان آدم ها هستند و یا حتی جنایتکاران که بهشان وعده و وعید می دهند.
سوال هفت: ایرانیان ساکن خارج از کشور چگونه می توانند از مبارزات مردم و زنان داخل کشور حمایت کنند؟
پاسخ: با اعتراض ها مقابل سفارت خانه ها، انتشار اخبار واقعی در ارتباط با زندانیان و اعدام ها و ارتباط با نیروهای مردمی داخل ایران.
منبع: گاهنامه برابری
