* سیمین ۶۴ ساله، مدرک لیسانس و خانه دار
شهره ایرانی- سوال یک: مقاومت مدنی مردم خاصه زنان چه تاثیری برای انجام تغییرات اساسی در جامعه دارد؟
پاسخ سیمین: خیلی مهم است اما کافی نیست.
سوال دو: نافرمانی مدنی علیه بی عدالتی ها و تبعیضات حکومت اسلامی ایران تا چه اندازه کارساز است ؟ آیا اصولا این مقاومت و مبارزه راه به جایی می برد؟
پاسخ: مهمتر از مقاومت زنان این نافرمانی است و تکمیل کننده مقاومت زنان است و در طول زمان موثر می باشد.
سوال سه: به نظر شما برای گذار از این رژیم، علاوه بر نافرمانی مدنی چه تلاش های دیگری را می توان سازماندهی و تدارک دید ؟
پاسخ: آگاه سازی و افشاگری می تواند موثر باشد
سوال چهار: در ایران مسائل متعدد دیگری از جمله معضلات اقتصادی، بیکاری، فقر روز افزون و انواع دیگر تبعیضات و مشکلات وجود دارد که مردم معترض آن هستند، اما حکومت بجای دادن پاسخ مناسب به مردم به مطالبات، مسئله حجاب اجباری را عمده میکند. چرا رژیم تا این اندازه اصرار به طرح حجاب اجباری دارد؟
پاسخ: برای گم کردن مسائل مهمتر در پشت مسئله حجاب است. چون قشر مذهبی روی حجاب حساس هستند هدف اصلی مبارزات لاپوشانی می شود.
سوال پنج: قضات حکومتی، احکامی را در ارتباط با زنانی که برای آزادی پوشش مبارزه می کنند و از پوشیدن حجاب اجباری سرباز می زنند، صادر کرده اند که در حیطه تخصصی آنان نیست. چگونه باید با این نوع از سرکوب قضایی برخورد کرد؟
پاسخ: با افشاگری.
سوال شش: گشت های تازه ارشاد وارد خیابانها بدون آرم شده اند و می گویند فقط تذکر به زنان می دهند. آیا حکومت ترسیده است یا نگران چیزی هستند؟ نظر شما چیست؟
پاسخ: مسلما ترس است و نگرانی از خودشان.
سوال هفت: ایرانیان ساکن خارج از کشور چگونه می توانند از مبارزات مردم و زنان داخل کشور حمایت کنند؟
پاسخ: مردم ایران به حمایت‌های آنان احتیاج دارند اما بدون خود اتحاد بین ایرانیان در خارج و در نهایت ایرانیان داخل کار به جائی نمی رسد.
منبع: گاهنامه برابری
